Jason Bourne ( 2016 )

فیلم Jason Bourne 2016 خریداران بلیط را با چشم اندازی خلاق و هیجان انگیز از تجدید دیدار مت دیمون و کارگردان پاول گرینگرس جلب کرده است. فیلم Jason Bourne 2016 در حد انتظارات فیلم های دیگر آن به نام The Bourne Supremacy و The Bourne Ultimatum نبود و فقط نام جیسون بورن را یدک می کشید.

به عنوان یکی از طرفداران دو فیلم بالا، خیلی به بازگشت جیسون بورن که به طریقی نمایان گر جیمز باند آمریکایی است، امید داشتم، اما چند دقیقه که از فیلم گذشت، احساس کردم که چیزی اشتباه است. فیلم کمترین دیالوگ ممکن را داشت، بیش از اندازه فیلمبرداری اکشن داشت و خیلی تدوین شده بود، همچنین در کل، فیلم به گونه ای طراحی شده بود که همه ی تماس های تلفنی و پیاده روی ها را مهم جلوه بدهد. خیلی سعی کردم که فیلم را دوست داشته باشم، اما فیلم این طور نمی خواست.

بازیگران :

مت دیمون (Matt Damon) – جیسون بورن
تامی لی جونز (Tommy Lee Jones) – رابرت دیوی
جولیا استایلز (Julia Stiles) – نیکی پارسونز
الیشیا ویکندر (Alicia Vikander) – هدر لی
وینسنت کسل (Vincent Cassel) – اَسِت یا مهره
ریز احمد (Riz Ahmed) – آرون کالور
آتو اساندو (Ato Essandoh) – کریگ جفرز
اسکات شفرد (Scott Shepherd) – ادوین راشل، مدیر ان آی
بیل کمپ (Bill Camp) – مالکوم اسمیت

کارگردان : پاول گرینگرس (Paul Greengrass)

نویسنده (کاراکتر) : رابرت لودهام (Robert Ludlum)

فیلمنامه : پاول گرینگرس، کریستوفر روس (Christopher Rouse)

فیلمبردار : بری آکروید (Barry Ackroyd)

تدوین : کریستوفر روس

آهنگساز : دیوید بالکی (David Buckley)، جان پاول (John Powell)

پس از اینکه پیشرفت جیسون بورن از دیوید وب به یک جاسوس را در دو فیلم قبلی گرینگرس و البته فیلم The Bourne Identity که به کارگردانی داگ لیمن (Doug Liman) است، دیدیم، حال جیسون بورن به کلی پنهان شده است. البته او برای مبارزات خیابانی بر می گردد، اما در نهایت او یک انزوا طلب است، همانند کسانی که هیچ دلبستگی ندارند، و به طور کامل دلسرد هستند.

نیکی پارسونز باعث می شود که دوباره جیسون بورن در رادار افراد بد ذات که این دفعه رییس سیا رابرت دیوی بود، دیده شود. در واقع نیکی می خواهد که به جیسون اطلاعات محرمانه ی بیشتری در مورد پروژه ی تردستون و به خصوص جزییات مربوط به مرگ پدر جیسون، ریچارد وب (گرگ هنری) بدهد.

البته دیوی نمی تواند اجازه بدهد که این اتفاق رخ بدهد و او برنامه ریزی می کند تا از مامور سیا هدر لی و یک قاتل به نام مهره یا اَسِت استفاده کند تا روابط مخفی خود را همچنان مخفی نگه دارد. یکی از مهم ترین دلایلی که دیوی از بازگشت جیسون بورن وحشت زده است، این است که او به طور عمیقی درگیر روابطی با یکی از پیشگامان تکنولوژی به نام آرون کالور می باشد تا بتواند با استفاده از شبکه های اجتماعی به جاسوسی بپردازد. فیلم Jason Bourne 2016 به چند تا از مسائل داغ مربوط حریم خصوصی نظیر امنیت اینترنت و نفوذ دولت ها، اشاره دارد، اما به نظر می رسد که این ها بیشتر برای برای فروش فیلم اضافه شده است.

مت دیمون در کنفرانس خبری در سال ۲۰۰۷ گفت که او فکر می کند که تکرار او در شخصیت جیسون بورن تمام شده است. او به نقطه ی پایان سفر شخصیتش برای پیدا کردن هویتش رسیده است. او گفت:

همه ی آن انگیزه و ساز و کار که شخصیت را می سازد، وجود ندارد، پس اگر قرار است یک فیلم دیگر باشد، آنها باید دوباره پیکربندی کاملی انجام بدهند. من اینطور حس می کنم که داستانی که قرار بود گفته شود، به پایان خود رسیده است.

به وضوح او هنوز این احساس را دارد. مت دیمون می تواند یک بازیگر پیچیده و شخصیت محور باشد، اما قلب او با این فیلم نیست. تامی لی جونز نیز به نظر می رسد که احساس کمتری نسبت به شخصیت خود دارد، کمتر برای فیلم شور و هیجان دارد. الیشیا ویکندر بیچاره نیز به عنوان کسی که داستان را جلو ببرد تا زمان پر شود، استفاده شده است. شاید هم از همه بدتر، گرینگرس راهی پیدا کرده است که یکی از بازیگران پر جنب و جوش و خوب، وینسنت کسل را به هدر بدهد. کسل در واقع یکی از اخمو ترین بازی هایش را انجام داد، و واقعا نمی توانست تا پایان فیلم از پروژه کنار برود. فقط ریز احمد اجرایی موثر داشت، او کارهای زیاد کوچکی انجام داد، به صورت ماهرانه ای نقش یک تاجر موفق را بازی می کند که استخوان بندی مربوط به افشای اسرار مخفی خود را می داند. اگر بر روی شخصیت کالور تمرکز شده بود، نسخه ی بهتری از فیلم Jason Bourne 2016 را داشتیم.

وقتی فیلم Jason Bourne تمام می شود، از خود می پرسید که آن همه داد و فریاد و فرار برای چه بوده است و چرا همه در حال مبارزه بودند که مطمئنا جوابی برای آن نیست. گرینگرس و کمپانی می دانستند که نمی توانند قوسی جدید برای کاراکتر محبوب خود هماهنگ کنند، پس فقط داستان را تکرار کردند. حتی سبک خاص گرینگرس نیز پاسخگو نبوده است.

بری آکروید که برای فیلمبرداری فیلم The Hurt Locker 2008 شناخته می شود، یک استعداد غیر قابل انکار می باشد، اما سبک او همانند اولیور وود فیلبردار قسمت های قبلی جیسون بورن که ما را در وسط ماجرا قرار می داد، انرژی و جنب و جوش خاصی ندارد. این یک جمله مهم ولی قاطع است، دوربین آکروید خیلی فشار آور است. بازگشت کریستوفر روس به عنوان تدوینگر که تقریبا همه ی فیلم های گرینگرس را تدوین کرده است، خوب است، اما او به فیلم یک انرژی دافع داده است که ممکن است بعضی از افراد را قانع کند که آنها صرفا به زور در حال تماشای یک فیلم هیجان انگیز و سرگرم کننده هستند. در واقع او سعی دارد که فیلم را با جادوی تدوین خود جذاب کند، اما نتوانسته است.

با این حال، خیلی از بیننده ها مشتاق بودند که این اشتباه سازندگان برای بازسازی فیلم Jason Bourne ببخشند و من تعجب می کنم که چرا هیچ کس از مسئولان ساخت فیلم به ذهنش نرسیده است که در حال ساخت داستانی تکراری هستند.